Her “baba” gibi Kaya Çilingiroğlu da öfkeli… “Babalık” kolay mı? “Sorumluluk” kolay mı? “Evlat” yetiştirmek kolay mı? Hele 17 yaşındakilerin bile rahat bir şekilde “tahmin edebileceğiniz türdeki ortamlara “gidebildiği”, “girebildiği”, “girme ihtiyacı” hissettiği, “gitmezse olmazmış” gibi lanse edildiği bir çevrede “evlat” yetiştirmek…

Ne Diyor Sn. Çilingiroğlu?(1)

17 yaşındaki kızını, gece gezmesi ve özel hayatı konusunda birçok kez uyarmış, tüm eğlence mekanlarına “Zehra'yı içeri almayacaksınız.” demiş.

Kızının “annesi Hülya Avşar ve kendisinden habersiz dışarıya çıktığını, aradığında evde olduğunu söylediğini, doğum günü hediyesi olarak araba alacağını ama vazgeçtiğini” söylemiş.

Emniyet'e de seslenmiş; 17 yaşındaki bir kızı o saatte nasıl içeri alırlar?" diyerek, bu yerlerin yeterli kontrol edilmediğine -kendince- isyan etmiş.

Çeşit çeşit cinayetlerin işlendiği, gençlerimizin uyuşturucu vs. şeylere alıştırıldığı, gençlerin ve ailelerin zor ve dayanılmaz durumlara düşürüldüğü bir ortamda Kaya Bey haksız mı? Bir de bu ortamda, mağdur olundu mu telafi edilebilecek bir adalet sistemi de -yeterli derecede– yok… 

Hırsızlığın, gaspın, uyuşturucunun, hatta “katlin” ne kadar cezası var ülkemizde? “Adam öldürene” bile “iyi halden” ceza indirimi uygulanıyor, gerisini siz düşünün…

“Zehralar” 18 Yaşında Olsa, İş Tamam Mı?

Evet, “Zehralar” 18 yaşında olsa, bar vb. yerlere girebilir mi? Girer. Zaten “oraları açanların” bu gençlerin buraya girmemesi yönünde bir fikir ve çabalarının olduğunu düşünmüyorum. Aksine, “müşteriyi” kim istemez… Hem kontrol de pek yok...

Tekel büfesi gibi yine “yaş sınırı” ile ilgisi olan iş yerlerini Allah aşkına kim, hangisini denetleyebilir? “İşleteni” yaş vb. konuda çok hassas olsa zaten o mekanı işletmez herhalde.

“Marketlerdeki içki satışı” da bu konuya klasik bir örnektir. Ben hiç yaşı sorulup geri çevrilen bir gence rastlamadım. Herkes sepetine koyduğunu alıp gidiyor…

Aklı başında olan aileler, insanlar için özellikle Müslümanım diyenler için –ben bizzat böyle düşünüyorum– 18 yaş sınırı “hiç olmamaktan” iyi olmakla birlikte bir anlamda “anlamsız” bir şeydir. Yani insanın yaşı 18, 19 ya da 21, 22 olunca ne oluyor ki? Bu yaşları hepimiz geçirdik…

“18 yaş ve üstünde olunca” bir insan kullandığı uyuşturucudan, içkiden, bulunduğu ortamdam, çevreden etkilenmiyor mu? Ben 44 yaşındayım, kendimi “nefsime” bıraksam kim bilir kendimi “nerede” bulurum? “Nefsin” yaşlanmadığını, nefsin insanı “teşvik” ettiğini bilmiyor muyuz?

İnternette de “saçmalık” derecesinde, 18 YAŞ konusuna yeterince rastlanmaktadır. Kanuni bir zorunluluktandır ki 18 yaş konusu -güya– hatırlatılıyor. Genç bu siteye girecekse "tüh yaşım 17" deyip geri mi dönecek? Trajik bir komedi bunlar…

İş ailelere kalıyor daha çok. Samimi Allah inancı elde etmeye kalıyor. Bir çok kural ya anlamsız, ya göstermelik ya da uygulanması zor… (Uygulanmasın demiyorum tabi.)

Evlatların, baba ve annelerin bu konulardaki hassasiyetini “ancak baba veya anne olduklarında” anlayabilecekleri de ayrı bir gerçek…

(1)http://www.haberturk.com/magazin/magazin/haber/1072413-kaya-cilingiroglunun-zehra-ofkesi-dinmiyor