Gecenin karanlığı değil yüzüne yansıyan,

Yeraltının ışık geçirmeyen toprağının karanlığı.

Güneşin sıcağı değil tenini terleten,

Toprağın nemi, yeraltının sıcaklığı.

Kışın soğuk havası değil seni üşüten,

Evlatlarının, eşinin hasreti.

Yerini yadırgamıyorsundur eminim,

Toprağın altında nefes alan ciğerlerin şimdi yine toprak altında,

Fakat bu sefer nefes almıyorlar.

Merak etme ey Kömürlerin Efendisi tüm Türkiye üşüdü, ağladı arkandan.

Dualarda, kalplerde ve akıllarda hala yaşıyorsunuz.

SOMA'YI UNUTMADIK, UNUTTURMAYACAĞIZ....