Hayat mora çalıyor içimde sanki,

gökkuşağı gibi görsen de beni...

kabuklarım kalksa keşke,

derim dökülse bir an için..

sonra yaradan kaldırsa perdeleri,

çoktan indirilen gözlerine...

yasaksız bakışlarını çevirsen ruhuma,

ne aklındaki gibi rengarengim göreceksin,

ne de artık çalıyorum mora...

renkler artık umrumda mı sanki,

gökkuşağının tek hatırladığım şekli...

görebilseydim onu bir daha keşke,

benziyordu gözü yaşlı bir hilale...