Şimdi bilmediğim bir kentte yapayalnızım,

Senin geçtiğin yol değildir bugün bastığım,

Her geçen gün biraz daha ıslanıyor yastığım,

Ver elini sevdiğim, mecnun aşkımızı kıskansın.

Ben değimliyim mecnunun yoğrulduğu topraktan olan,

Sen değimlisin Leyla ile aynı hayata gözlerini açan,

Neden hapsetmektesin yüreğinin zindanlarına sevdayı,

Gel beraber çalalım kapıyı, hani sevda yamaçlarına açılan.

Şimdi ayrılık nağmelerinde yüreğim,

Yağmurları kıskandırır oldu gözlerim,

Sen, göğsümün sol köşesinde dirilen gelinciğim,

Yüreğime bir kurşun gibi saplandı zehrin,

Her gün biraz daha eriyorum, seni söylüyor dillerim,

Gel de kıskansın aşkımızı Ferhat ile Şirin.

Belki de hiç olmadın sen,

Hep yalnızdı bu aciz beden,

Boş poşetler ile gitti evine,

Yoktu içinde bir eser gönülden.

Evet evet,

Hiç sevmedin sen,

Yalan dolu tümceler serpiştirdin yüreğime,

Ayrılık ve hasretin can yoldaşı,

Şeytanın baş vezirisin sen.

Çekil git,

Çık umutlarını yitirmiş yüreğimden,

Sevmiyorum ulan, unuttum seni ben.

Hangi ayrılık düşürebilir taneleri gözlerimden,

Hangi hasret acıtabilir yüreğimi,

Sen, güneşli günlerimin en acımasız katili,

Bir fırtına gibi tüm umutlarımı savurdun sen.

Şimdi bomboş bakıyorum dünyaya,

Hiçbir şeyin anlamı yok,

Bir ben yaşıyorum aynaya baktığımda.

Umut desen yerle bir,

Hayal zaten su gibidir,

Akarg ider durmadan,

Tutabildiğin senindir.

Ben seni yudumladım hayal denen ırmaktan,

Onu da boğazıma dizdin haberin yok sevdadan,

Hani hayallerim vardı mecnunu kıskandıran,

Kefenlenip toprağa gömüldü çoktan.