KALBİM

Sevgi tohumlarını kalbine ek ki

Nefret, tohumlarını saçacak yer bulamasın

Ahlak fidanlarıyla kalbine terbiyeyi öğret ki

Nefsin terbiyesizliği kalbin terbiyesiyle örtünsün

Edep ağaçlarıyla kalbini yeşert ki

Edepsizlik, edep muradının içinde kendisini kaybetsin

Rengârenk güllerle kalbini süsle ki

Renkler bahçesinde kin, renksizliğiyle kendini yalnız hissetsin

Zikirlerle kalbini berrak akıntılarla arındır ki

Hasetin akıntıları berraklığın temizliğine arınmaya gelsin

Şükürlerle kalbine teşekkürü öğret ki

Nankörlük bile kendisinin altında ezilebilsin

İman güneşiyle kalbini aydınlat ki

Bir karanlık nokta dahi kalbine düşemesin