Yorgun Gözlerim

Hasret sarmış dört bir yanımı,
Aldın götürdün bütün tadımı,
Hem hayatı unuttum hem adımı,
Daha neye yarar, alsın bu canımı.


Nefret eder oldum uykudan,
Kapayamadım ışıkları korkudan,
Bıktım usandım artık her sorudan,
Seni sordular bana hiç durmadan.


Sabrım tükendi sabreylemekten,
Yoruldu gözlerim yoluna bakmaktan,
Mutlu musun böyle çekip gitmekten,
Ne geçti eline umutlarımı çalmaktan?