Belki, belki birgün olur diye beklerim.Yapayalnız bir o kadar da "Aşk'sızca"... Anlatırım seni  dalgalara, anlatırım seni dağlara, anlatırım seni taşlara, uçan martılara... Yeni öğrendiğim şarkıları mırıldanırım sessizce... Daha sonra kendi ezgilerim gelir aklıma... Apansızca dökülür kelimeler dilimden. Sevmek yazdırır da söyletir de insana... Sadece yazdırır söyletir mi ki insana? Yemek yersin tuzun olur,gülersin yanağındaki gamzen olur, yürürsün adımların olur, sabaha merhaban olur en güzelinden...Yüzünü avuçlarının içinde hissetmek olur en güzel rüyalarından... Kalabalığın arasından sıyrılıp koşmak olur delice ona... Her satırda onu bulmak olur delirmişcesine... Bir masada oturup konuşmaktan ziyade gözlerinde kaybolup gitmek olur belkide...

Sevmek, ne marifetli bir şey böyle...

Sevmek, ne mutlulukları barındırır içinde...

Sevmek, böyle birşeydir işte !

"Tarifi de şudur ki; İki seven yürek, T'ek bir kalp"