Musluktan akarcasına zaman geçiyor
Dayanamıyorum
Birden düştüğüm sensizlik diyarında
Dursun hayasızca geçen hayat
Bitmesin sana olan bakışlarım
Hiç dinmesin sabahleyin doğan güneş

Yüzünü gökyüzündeki berraklıkta görüyorum
Sana olan hasretimi öyle gideriyorum
Her daim aklımın en ücra köşesinde
Gözlerimin önündesin
Sana derinden derinden bağlanmışım
Yokluğunda eriyorum her daim
Çarem kalmadı başka
Hayallerinle yaşar oldum...

Kaybetmek üzereyim aklımı
Yanımda olmadığın sürece sen
Çırpınan bir yaprak gibiyim
Her esen rüzgarda
Oradan oraya savruluyorum durmaksızın.

Kendi kendime düşünüyorum
Onun esintisidir belki diye
İnceden inceye bırakıyorum kendimi rüzgara
Belki sürükler sana diye....