Gitmek kolay değil efendim öncelikle unutmak gerekir maziyi. Maziyi unutmanın mümkünatı yoktur. Geçmişimiz hep arkamızdadır gölge gibi. Gitmek için bazı şeylerin fedakarlıklarını yapmak lazım. Ben senden vazgeçemediğim süre gidemedim. Vazgeçmek demişken ben vazgeçtim dedikçe karşıma çıkıp beni engelliyorsun. Her gece nefretle uyurken uyanınca bir umutla bekliyorum. Zordur azizim beklemek zordur...

Sen hiç bekledin mi olmayacak bir şeyi? Kalbinin her defasında kırıldıktan sonra hiç bir şey olmamış gibi ayağa kalmayı denedin mi? Kimse ahkâm kesmesin bana. Bana gidiyor demesinler. Herkes benden gitti. Bense yerinde duran taraf oldum. Gitmeyi belki çok istemedim. Ardımda bir şeyler bırakmaktan korktuğum için. O yüzden kimseye kızmıyorum. Unutmak zordur. Öyle unutacağım diyip unutulmaz. Kendini hazırlaman lazım ilk. "Ben gidebilir miyim?" diye sormalısın kendine. Kalbin yanmalı. Kalp alışır zaten acıya. 

Ben seni beklerken alıştım her şeye. Şimdi karşına hiç birşey olmamış gibi çıkabiliyorsam güçlüyümdür. Bazı şeyler çünkü kolay unutulmaz. Ben hata yaptım evet. Diyorum ya benden gittiler diye. Çünkü ben hata yapmaktan korkmuyordum. Hala da öyle. Gitmez dediğim herkesin gitmesi de acıttı. Ama hiç birşey senin yokluğun kadar acıtmadı...

"En acısı senin yokluğun..."