Aşktır ki; göklerdeki yıldız kadar sen,

Topraktaki kara karınca gibi ben.

Bu sonsuz uzaklığa rağmen, sen beni göremeyen

Ben seni sevdikçe seven..

Aşktır ki; farkı yok tesbihimin imamesinden,

İleri de çeksem, geri itsem;

Bana senden başkasını getirmeyen.

Bu güçtür ki, gece gündüze kavuşsa da,

Düşürtmez Allah'ın adını elimden..

Aşktır ki; beni zindanların kör karanlığında beklettiren,

Bekleyişim ki; çaresizliğimden

Ya Rab çare çaresizliğime..

Ufacık bir ışık tek isteğim gözlerinden.

O gözler ateş olup yakar mı beni, 

Yoksa kurtarır mı kör karanlığından elinden!

Yakacaksa da o gözler yaksın,

Zaten ben küllenerek yanacağım hasretinden...

Aşktır ki; bu yüreği nasıl avuturum;

Ya Rab demeden, seni sevmeden..

Anca Azrail alsa bu canı, ölüm şahdamarımdan yakınken 

Arsız canım çıkmayınca uslanmadık bedende