Hayaller vardır gerçekleşmesini beklediğimiz. Gece gündüz dua ettiğimiz. Sen benim en büyük haylimdin. Sabah gözlerimi açtığımda aklıma gelen ilk kişi. Uyurken rüyalarıma girmesini dilediğim kişi. Hayal ederken güzel fakat beklemesi zordu. Bana bir baktığında artan hayallerim var benim. Diyorlar ya; sabah gözlerimİzi açtığımızda aklımıza gelen ilk kişiye aşıkmışız . Ya bu teori yalansa? Aslında biz sadece kalbimizde iz bıraktığı için düşünüyorsak? Aslında aşık değilsek ne olur?

Bu düşünceme ara veren gözlerin oluyor. Sonra gülüşün geliyor aklıma. Diyorum ki böyle güzel gülüşüne aşık olmayı ne yapacağım? Ben vazgeçerim dedikçe karşıma çıkıp beni engelliyorsun. Ben duygularımı ele alamıyorum. "Vazgeçmek"  dokuz harften oluşan bu kısa söz söylenmesi bu kadar kolayken gerçekleştirmesi neden zor? Kalbimizi soğutmak neden bu kadar zor? Unutsak her şeyi mesela hiç sevmemiş gibi güzel olmaz mıydı. Yeniden doğmuş gibi. Hiç acı çekmemiş gib. Ben seni unutsam da görünce tekrar aşık olmaktan korkuyorum. Seni unutmak istiyor muyum onu da çözemiyorum. Kalbimi Bu kadar acıtan birini unutmak istemem gerekmez miydi? Ben neden acı çekmeyi istiyorum? Ben seni unutmamak için hatıraları gözüme sokuyorum. Bir gün görmesem içim hüzün doluyor. Seni sevmek bile güzel diyorum içimden. 

Senin bende ki gülüşünün etkisinden haberin var mı! Bir sözün beni saatlerce düşündürdüğünden. Acaba diyorum acaba sever mi beni? Ben bu düşüncele hayal kurarken sen gidiyorsun. Ben sana bir adım yaklaştıkça uzaklaşıyorum. Beni sana çeken şey bir anda yok oluyor geriye iteleniyorum. Sevmek bu değil mi zaten yaklaştıkça uzaklaşmayı göze almak... 

Zor olan sevmek ya zaten. Bir sürü şeyi göze alabilmek. Acı çekmeyi göze almak zor değil midir? Bir kimseye anlatamazsın. Anlatacak çok şey varken susarsın. Kelimeler boğazına düğümlenir. En güvendiğine anlatamaz olursun...

"Her müzikte seni hayal etmekti aşk..."