Bazen, ya da zaman zaman,

Bir görüntü düşer aklına,

Özlersin...

Konuşmasını, bakışlarını,

Tebessümünü, kahkahalarını,

Düştü mü aklına

Yüreğinde bir sızı, çaresiz özlersin.

Zihninle savaşın başlar,

Sen kovmaya çalışırsın,

Ama nafile,

Yine özlersin.

Hayaller, anılar, mutlu anlar,

En büyük düşmanın olur bir anda,

Mutlu anları, saçmaca yapılan çılgınlıkları,

Neler yaşandıysa içe dokunur,

Kalbe dokunur,

Acıları değil de,

Huzur dolduğunuz o anları özlersin.

Özlemek istediğinden aklın fikrin,

Her ne yapsan da unutmak için,

Unutuyorum işte dediğin anda bile;

‘Çok özlersin..’