... Hz. İsa`ya bir kadın getirtiler. Kadının zina işlediğini ve öldürülmesi gerektiğini söylediler. Dinin bunu buyurduğu ve zinanın dindeki yerinin RECM(taşlanarak öldürülme) olduğunu söylediler. Hz. İsa kadının yanına geçti, durdu, bir baktı insanlara ve bu cümleyi kurdu:

İlk taşı günahsız olanınız atsın!

Kimse ileri durup da taşı atamadı.

Hz. İsa onlar için bir aynaydı. O insanlara kendi içindeki kötülükleri aksettiren, kocaman bir Ayna. Hz. İsa Kuran-ı Kerim'in kendisiydi. Bir insanın kendindeki suçları, günahları, hataları görmeden, bir başkasına karşı ceza istemesinin ne kadar hatalı olduğunu göstermeye çalıştı.

Hz. İsa ölürken bile, sürekli yalvardı. “Allahım, onları affet diye.!”

Bu gün herkes almış eline bir taş bekliyor. Birisi çıksın da, kafasına geçirivereyim. Biri bir hata işlesin de taşı atıp rahatlayayım. Üzerimizdeki sinir stres ve bizden daha fazla günahkar birinin olması rahatlatıyor bizi. Sizi rahatlat mıyor mu? Hadi itiraf etsenize! Düşünmüyor musunuz hiç? Ulan benden daha kötüleri var, demiyor musunuz? Ruhunuzu bu yalanlarla doyurmuyor musunuz? O taşı atarken bu yüzden değil mi bu tantana, merasim. İdam törenleriniz bitti, İdam kalktı, şimdi de Linçler, damgalamalarla...

Kendi utancınızı bu şekilde ört bas edemezsiniz! Tabi, sorunu çözemiyorsan, ortadan kaldır.

Oysa, hanginiz suçsuzsunuz? Hangimiz suçsuzuz? Benim ülkemde bir medya mensubu öldürülüyor. Bunda öldüren kadar bizler de suçlu değil miyiz? Bu insanlar, bu katiller bizim aramızda yetişmedi mi?

Ya terör olaylarındaki şehit sayısı sadece bir matematiksel sayı mı? O teröristler nerde hazırlandı? Nerde büyüdü? Belki de kim bilir, kucağımızda büyütüyoruz evladımızı şehit edecek çocukları. Kim bilir belki de, kaç baba evladının katilini kucağında sallamıştır daha önce. Bu insanlar bizim aramızda büyüyorlar. Bizden koparılıp, kandırılıyorlar. Bizden ayrılıyorlar. Tıpkı kendi başlarına yürüdükleri, ilk adımı attıkları o anda elimizi bıraktıkları gibi.

Sübyancısı, tacizcisi, tecavüzcüsü, futbolcusu, ırkçısı... hepsi bizim içimizde büyüyor. Bizimle büyüyor. Biz büyütüyoruz. Bir yerde hata yapıyoruz ki, bu insanlar bu hale geliyor. Herkes kendine dönüp bir baksa, aslında belki de sorun kalmayacak ama nerde?!

Bu gün dünyada tek bir insan bile, bu nedenlerden ölüyorsa, bunun suçlusu kim biliyor musunuz? Öyle aranmayın, başka yere de bakmayın! Sizsiniz! Sensin! Biziz! BENİM!

Kapatmayın kulaklarınızı! Çekin elinizi! Bırakın “Hadi canım sen de!”leri. Beni iyi dinleyin.

Hepinize Yazıklar olsun. Yok bu olmadı. Hepimize Yazıklar Olsun!