Gidiyorum, en uzaklara en bilinmeyenlere.

Gidince geçer derlerdi bir de uyuyunca.

Uyudum geçmedin zira daha çok doğdun içimde düşlerimde.

Bir de gitmeyi denemeliyim.

Seni eritmeliyim unutmalıyım.

Yorgunum hayat, yorgunum umutlarım.

Son bir kez sarılıp gideceğim demiştim.

Savaşa mı diye latife etmişti gül yüzlü yar ufak bir tebessüm etmiştim.

Son bi kez sarılıp gidiyorum işte.

Haklıymış gülmüştüm ama savaşa gidiyorum.

Yüreğimle verdiğim en büyük savaş.

En büyük kayıpların yaşanacağı savaş.

Nice duyguların hislerin yitip gideceği.

Hayallerin bağırarak öleceği savaş.

Yüreğimle, hayatımın savaşı.  

Ya yüreğim gibi yok olacaktım ya da hayatım gibi dimdik kalacaktım.

Gidiyorum işte.

Unutmalıyım, bu savaşı kazanmalıyım.

Herşeyi yitirdiğim gibi tüm hisleri duyguları yitirdiğim gibi hayatımı da yitirmemeliyim.

Geleceğinden emin olamadığım geleceğim için savaşmalıyım.

Geriye sağ kalan hayaller için zırhlanmalıyım.

En acı çığlıklarımı işitmemek namına tıkamalıyım vicdanımı.

Susturmalıyım onu zira yarım kalmaktansa yüzsüz olup onun olmak için savaşmaya tekrar inandırır.

Beynimle yüreğim çıktığında er meydanına arkasında durmalıyım .

Fikirlerimin hayallerimin değil de onların gerçekleşeceğini savunmalıyım kanaya kanaya.

Kanata kanata yıkmalıyım tüm umutları.

Gidiyorum işte.

Herşeye veda edip. 

Son kez sarılıp avazım çıktığı kadar seviyorum akşam güneşim deyip.

Aşık olduğum kokunu son kez vakumlayıp.

Hayat bulduğum teninle nefesinle dudaklarınla son kez bir bütün olup gidiyorum.

Ellerini tutup gözlerinin içine bakarak.

Göğsümü göğsüne yaslayarak.

Sımsıkısından sarılarak gidiyorum.

Seni son kez yaşayıp gidiyorum.

Geri dönmemek kararıyla.

Gidiyorum akşam güneşim.

Diyorum ki ilk ve son kez diyeyim. 

Seni çok seviyorum.