"Eş" olmak."Can Dostum" denilecek birisi, değer verilesi... Yılların eskitemediği bir dostluk içindeki.."Eş" olmak "Dost" olmaktır. Eş ile gerçekten "eş" olunmalı ki yaşanmışlıklar zehir olup öldürmesin birlikteliği. Birinin sevdiği olmak, birinin dostu olmak eşi benzeri olmayan bir mutluluk verir. Bunun için öncelikle iyi niyetli olmak gerekir.Ergensi sevişmelerinin ötesine uçabilmek, ergin bir ilişkiyi yürütmek için size "eş" bir eş olmalı. Aranana dahil olmassa "eş", aranılana dair bir dostluk düşüncesi birliktelikle de anlaşıldıktan sonra uçar gider. "Eş" olmak, nikah masasında atılan imza ile belirlenen bir şey değildir aslında. Kalpler aynı şekilde çarptığında, iki çift gözden aynı anda yaş geldiğinde belirlenebilir ancak, doğrusu isteniyorsa. Bazen o kadar olmayası ilişkiler başlar ki olmaya, zarar verir dostluğa, aşka, zorla olduranlara ve çevreye, bir hakimin ağzından çıkan bir kaç kelime ile sonlanır işte. Sevgi, merhamet, anlayış... 

Beklenilen şey nedir aslında? Beklenilen şey mutluluktur. Bekleyenler sevgisiz, merhametsiz, anlayışsız debelenerek bir tutkunun peşine düşerler ve yarıda bıraktığında o tutku, anlarlar kabahatlerini fakat iflah olmazlar onca yaşanmışlığı vebalin kürtajına bıraktıklarında bile. "Eş" bir insan. "Eş" bir eş olursa eğer mutluluk gelir, mutsuzluk gider bir daha gelmemek üzere. Aşk bahane edilmemeli soğuk ilişkilerin başlangıcına. Aşk ancak birbirine "eş" olanlarda bulunduğunda mutluluk verir. O vakit sevgili "eş" olur. Bir klasik müzik gibiydi bu. Sıkıcı gelenlerden. Sonuncusu, "eş" olan "dost" olmalı...