Yaz dedi, yazalım..

Ağzından çıkıvermişti,bi anda o az da isyan dolu kelimeleri görünce -sadece gri satırlar ve bi kaç harf var.Hayal misiniz?- Hak vermiyor değildi evet beyefendiye.Evet evet ondandı,haklı oluşunu onun,farkedip onaylamamak elde değil.2 ay sonrasına ertelenen ama bu deli kız için her gününde başka sıkıntılarla aklından atamadığıydı.Ve bilmek istese de hiç öğrenemedi onun o boşluk zamanındaki halini,hissiyatını..Merak etmiş miydi? Yüreği çarpmış mıydı?

Günler yürüdü..Zaman bu sefer de uygun olmayı bekledi.Uzun tatiller,suskunluklar girdi aralara.Kızın hayati kararları kesinlikler oluşturdu.Ve artık  dakikalar da hızlı akmaya başladı.Neden mi geçmeyen zamanın hızı?Kapanmamıştı kapılar. Hatta bu kader denilen mevzunun kapıyı çok zorlayacağı aşikar.Çünkü ikisi için günlerin getirdiklerini duysan..Saatler de hızlı akar mı?Ona kurulan kelimeler,ondan duyulan açık ifadeler..Sanki zaten çok beklemişler habersizce birbirlerini,yoldan çıkmışlar hatta,yanlış adreslere sapmışlar belki de..

Bizim bu narin kız işte o çıkılmaz yollarını hatırlayınca delikanlının,[böyle o kelebeklerin hareketlenmesi olurmuş ya midede onda da son zamanlarda aşırıya kaçan.]işte o kelebekler, can belki yaren kelebekler, amansızca,verilen bi günü bile hiçe sayıp intihar etmedeler...Kızın (Vera'nın) o içine düşen,sakladığı,gözünü yumup saklambaç oynadığı hüznü,nasıl delice bak!nasıl hırçınca ona nasıl da şefkatsiz davranıyo..

Aslında herkes biliyo Vera'nın ona adımları zaten bunu kabulleniyo...

devamı pek yakında.