Her türlü kelime dökülüyor içimden lakin bir seni dökemiyorum…

Aşmak istiyorum ibret-i alem için sana yazılabilecek en afilli ayrılık sözlerini alnının tam ortasına! O taşın gediğindeki kelimeyi bir türlü bulamıyorum.

Gözünün içine bakarken “Merhaba” diyememekle aynı dertten muzdarip;

“Seni Seviyorum” diyecekken “Allah belanı versin!” diyerek çekip gitmek. Evet yaptım. Ama bir sor neden yaptım?  Ya da sorma çünkü ben bile bilmiyorum senin yanındayken çenenim neden titredigini,  ben bile bilmiyorum ki balkondan saydığım kaçıncı arabanın seninki olabileceğini…

“Allah belanı versin” dedim o gece, “Helal olsun sana” dedin ama bilmiyorsun; Bugün yine senin gelmeyişini balkonda beklerken bir karpuzcu geçti burdan. Hemde bangır bangır türkü söylüyordu mikrofondan…

Bilmiyorsun ki deli ve guzel insanlar hala var ve ben yalnız değilim…

O karpuzcuyu bir gün bulursam alnından opecegim