Ben senin aşık olabilme ihtimalini sevdim, inanmasam da kalbime rüşvet verdim yalancı şahitliğini tanık gösterdim aklıma. Sabahları '' günaydın '' deme ihtimalini, mutlu olduğumda yanımda olup hep daha çok mutlu edebilme ihtimalini sevdim. Belki bir gün okursun diye Palassa' yı yazdım. Her sabah bugün seversin belki diye uyandım, her güne senin bana '' seni seviyorum '' demeni duymak için uyandım. Sen bilemezsin kaç şiir ağlatıldı yoluna, kaç kalp kırıldı, kaç hayat maffedildi.. Sırf sen belki seversin diye.

Yok sevgilim, ben artık ağladım. Sen sevemezsin beni, sen korkarsın bu sevgiden bu gerçeklikten. Gözlerime baktığında altında ezilirsin, göğsüme yaslandığında kalbimin atmasından korkarsın, ölüyorum sanarsın. Haklısın, ben her gün ölüyorum. Ne de güzel seversin aslında beni. Sevda Tepesi' ne de güzel yakışırız seninle. Sen sevemezsin beni, benim gönlüm küçük anca sen sığarsın. Senin gönlün büyük, ben ise kendi hikayemin küçük kahramanıyım. Ne de güzel ağlatırsın bana hayatı, gerçekleri, doğruları, hatalarımı.. Sen seversin sevgilim. Allah bağışladıysa sana bu gözleri elbet birine bak diye, bak ki Allah' ı ağlat diye. Sen ne de güzel ağlatırsın.