Adımları sessizliğe doğru ilerlerken aynı zamanda kafasını günlerdir kurcalayan o kızı düşünüyordu.Neden peşine takılmıştı bilmiyordu.Ama onun peşinden gitme isteğini bastıramıyordu. Kız, ıssız yolda su birikintilerinin üzerinden atlarken ne kadarda mutluydu. Oysaki genç adam karanlık yüzüyle, takip ettiği kızın tam tersiydi. Kahverengi saçları ve bal rengi gözleri beyaz teniyle muhteşem uyumluydu. Genç adam kızın yüzünü zoraki anımsadığında istemsizce gülümsedi.Kız sanki kalbolmuş gibi her önüne gelen sokağa dalıyordu. Çocuk yine düşündü,onu nereden tanımıştı? Doğruya, çalıştığı kitap evine gelmişti o gün.Ondan bir kitap istemişti sessizce. Bir kitap... Sadece bir kitap o an genç adamın kalbinde dağlar açmıştı. Karanlık zemine düşen beyaz nokta olmuştu.Saf,temiz,güzel bir nokta... İstemsizce iç çekti. Bu elinde olan bir şey değildi.Kalbi onu istiyordu. Onu hergün kitap evinde bekleyen oydu.Hergün evinin kapısına almak için para biriktirdiği kitaptan çikolatalı süt eşliğinde kağıt bırakan oydu. Onu karşılıksı seven yine oydu...

Kız yokuş aşağı sokaktan indi ve hemen ilerideki ormanlık alana girdi. Onu bu saatte buraya getiren neydi bilmiyordu ama iyiki onu bugün takip etmişti. Yoksa burada ne olurdu, bilinmezdi... Kız ağaçlara teker teker değerek ilerliyordu.Genç adam ise ses çıkarmamaya özen göstererek onun bastığı yerlere vasıyor,ellediği yerleri elliyordu. Ağaçların bittiği noktadan geniş bir araziye çıktılar.Yıldızlar,gecenin karanlığında buradan daha net gözüküyordu. Genç adam gökyüzünün eşsizliğine dalmış giderken onu bu güzellikten başka bir güzellik koparmıştı;

''Beğendin, değil mi?'' Kız, arkasını dönmüş ve genç adama bakıyordu. Ne yapacağını şaşırmış olan genç adam tam anlamıyla olduğu yere çakılmıştı.

''Sen...''  ''Evet,ben en başından beri sen olduğunu biliyordum,her bakışında,her gelişimde... Sen olduğunu daima bildim'' dedi ve genç adama yaklaşıp elindeki not parçasını uzattı. Çocuk kağıda baktı

''Karanlık gecede ay gibi doğdun. Sen benim karmaşık gecemdeki sakin patikamdın. Sen... o patikadan izlediğim uzaktaki kayan yıldızımdın...''

çocuk kafasını kaldırdı ve kıza baktı.

''Gökyüzü o kadar da parlak değil ha? Belki o yıldız da gerçekten karanlık gökyüzünde ışığını iyi saçamıyordur?'' Ve sonrası sıcak bir sarılış. O, bu anı defalarca hayal etmişti. Ama bu sıcaklık.. Aşk... Gökyüzünde tek bir sen kalana kadar kaymaya devam ettim ve seni buldum yıldızım... Buldum...