Hüzün ne güzel elbisedir giymesini bilene, yüreğine mukaddes hüznü giydirmeyi başarabilene. Ne kıymetli o yürek ki dünyanın dert sağanaklarından sıyrılıp ahiretin hüznüyle ıslanır. Ne mutlu o yüreği taşıyana ki Rahman onun yüreğinde sicim sicim yankılanır.

Gül diyarı sakinleri hüzünden libaslarını salarak o mübarek omuzlarına bir kaftan gibi, dolaşırlar hüzünlü gül bahçelerini. Umutsuzluk, ümitsizlik hüküm sürmez bu diyarda. yarın diye bir zaman dilimi mevcutsa şayet; yarın açacak güllerin tebessümünü taşırlar her adımlarında. Yarın doğacak güneşi selamlayan tohumların can suyu bu diyardakilerin yüreğinden dökülür. Karanlık bilmez gözleri , onların gün ışığı bakışlardan çok derinlerdedir. Dert çeker, dert siler, dert sever, dertlenirler. Huzurla yürürler en çetin yamaçları. Uzaktan gelenler anlamaz onların bu gündüz düşünü. Yürürler önlerinde gülden bir serap adımlarında yarın açacak güllerin tebessümü.