''Başarabilir miyim? ''sorusu insanın kendini hesaba çektiği o uzun düşüncelere boğulmanın bir başlangıcı aslında.Bu düşünce boğulmaları sonucunda ortaya çıkan tatsız sonuçlar da var elimizde tabi, bu da : Başarmayı başkalarının ağzından duymak isteyişimiz..Oysa her fırsatta insanlara güvenmemek üzerine kurduğumuz o cümleler özgüven konusuna geldiğinde başkalarının ne dediği bizim hayatımızı şekillendirmeye dahi yetiyor ne yazık ki (!)Ve en kötüsü de yapabilecekken sırf söylenen o yapamazsın cümleleri..Bunu sinsice yapanlarda var, bazen öyle bir cümleyle karşılaşırsınız ki yapamazsın kelimesi size hırsa dahi sokmaz işini bilir çünkü bilinçaltına başarızlığını,tüm inancının yok oluşunu aşılar..Evet insanlar senin sandığın gibi masum değil ve bu belki de çok sonra anlayacağımız acı bir gerçek..

İnsanda güven eksikliğinin temel sebebi geçmiş yıllarının o acı kaybında yatıyor...Utançlığın getirisi olan bu güven eksiliği tabiki de giderilebilir bir sey.Ancak kolay değil.Bunu başarmanın tek çözümü öncelikle sizin samimiyetine inandığınız birilerinin yardımıyla düşünce yapınızı bir an önce değiştirmek.Bu değişimi yaparken insanların tuzaklarını da bilmelisiniz tabi..Oyuna gelmeden sizin o belirli fikrinizi koruyup onu ileriye taşımalısınız.Siz,kendinizi başkalarından en iyi bir şekilde bilen biriyken başkalarından başarmayı dilenmek neden? Söylenenlere karşı sağır olmayı ben pek anlamlı bulmuyorum.Tabiki insanlarla bir iletişim halinde olmalısınız bu bizim doğamızda var.Fikir paylaşımları olacaktır elbette ama sizin benliğinizi değiştiren insanlardan işte bu noktada kendinizi koruyup bu noktada sağır olmak gerekiyor.

Ve şundan emin olun,başarmanın ilk şarkı o klişe cümle olan düzenli çalışmak değil,kendinize olan inancınızdır.Eğer inanırsanız ama gerçekten.Başarmak kelimesini başkalarında aramak yerine kendinize ait başka dünyalar keşfedersiniz..Bugüne kadar hep başkalarına göre hareket ettin ve kaybettin, şimdi bir de kendine güvenmeyi denesen?