Gücün yetmedi yetmeyecek beni üzmeye.

Biraz aklımı karıştırdın, kalbimi etkiledin,
Ama hepsi o kadar.
Yaptığım sadece sana değer vermekti,
Sonunda onu da hak etmediğini gördüm.
Şimdi Allah’a şükürlerdeyim;
Seninle yolumu erken ayırdı diye,
Beni üzmene izin vermedi diye..
Tek dileğim bir daha karşıma çıkmaman,
Ama ona da zorunluluklar engel oluyor işte
Elimi kolumu bağlayan, beni mecbur bırakan zorunluluklar.
Ama hayat bu;
Hiç bir zaman yerinde saymaz
İllaki geçecek ve seni hiç görmeyeceğim zamanlar gelecek
Ve biri çıkacak karşıma, seni unutturacak olan
Seninle geçen günler hiç yaşanmamış gibi olacak
Rüyaymış gibi uyanıp, olmayacağını bile bile  hayra yoracağım seni
Ama Allah büyük! belki sende bile vardır bir hayır.
Bu kadarını bile hak etmemene rağmen
Şimdi senden geriye kalan tek şey bu şiir,
Ve sende bu şiir gibi dudaklarımdan dökülüp bittin..!