Birine "seni seviyorum" dediğinde bunu tam anlamıyla hissetmek ister dilinin söylediğinde kalsın istemez en derinlerinlerinde iliklerinde bile hissetmek ister. Kalbine dokunduğu, her an yakmak ister onu yakan ateşin seni de yaksın ister. Aynı duyguları hissetmek ister ama olmaz kimileri daha fazla sever, hisseder, kimileri ise daha az sever ve hissetmez.. Sevmeyenleri, sevmenin ne demek olduğundan haberdar bile olmayanlardan bahsetmek bile istemiyorum onları ne anlayabildim ne de anlatabildim.

Çünkü her daim onların duygusuz biri olduğundan başka bir düşünceye kapılmadım..Oysa insan dediğin severdi, sevmelere sevilmelere doymaz yine severdi.. Dünyaya gelme amaçlarımızdan biri de bu değil miydi? Sevmek.. Bundan daha güzel ne vardır dünyada bilmiyorum bildiğim tek şey sevdiğinde dünyalar bile senin oluyor, dünyalara sığmaz olur, geceler uzar, gönül bayram eder, günler çiçek bahçesinde geziyormuşçasına huzurlu ve otuziki diş modunda dünyayı bile gezdirir size.. 

Çünkü sevmek kısaca mutlu olmak.. Ve diğer yandan ise acı çekmektir.. Sevmek iki kişilik bir eylemdir diyemeyiz elbette bazen tek kişilik ve bazen cift kişilik bir eylemdir.. Sevmek aslında tam olarak bir eylemdir.. Sevmek özgürlüktür.. Sevmek savaşçıdır.. Çünkü sevmek tam anlamıyla hayal ötesi bir gerçektir.