'Bir' Yutan Elemanmış, 'Bir' Gün Anlarsın

İnsanın yüreği yaralandı mı bir kere, bu yara kapanmaz efendim

Anlayamaz bunu kimse

Kapanacak bu yara, iyileşecek, her şey eskisi gibi olacak deselerde, geçmeyecek

Geçmiyor işte

 
Sonra zaman gelir, yüreğinin duvarlarını törpüleyerek geçer

Alıştım artık bu arsız yarayla yaşamaya dersin

Nemli de olsa kabuk tuttu artık dersin, dersin

Ama sonra Bir(i) gelir, yüreğinin dehlizindeki arsız yaranıziyarete

Bir anı, Bir gün, Bir ses, Bir isim, Bir eşya, Bir yazı, Birşarkı, hatta Bir gölge

 
Matematik dersinde öğrendiğin kural yitiverir aniden 

Yüreğinin arka sıralarında uyuyan yara, uyanıverir

Çünkü Bir etkisiz eleman derlerdi, değilmiş

Bir olan her şey etkiliyor adamı

Etkiliyor işte

 
Mesela ikiyle, üçle, beşle, otuz beşle; Bir'i çarpalım veya bölelim

Ne mi çıkar, Bir(i) çıkar

Tüm sayılar çarpılsa da yine Bir(i) çıkar

Çünkü Bir(i) tüm elemanları önce böler sonra çarpa çarpa yutar

Sağlaması olmayan yüreğindeki yarayı etkiler

Tuzlu bir nem kalır yaranda, sonra acıtır, acıtır

 
Bir(i) sessizce giderken Bir'ler istila eder hayatını

Hatta daha fenası, çoğalırlar hafızanıkarıştırdıkça             

Bir(i) için yapabileceğin bir şey de yoktur üstelik

Anarsın sadece

Çatlamış dudaklarından sızan dualar ile

Bir(i) ile bir gün buluşmak ümidiyle(.)..