Her gün aynı şeylerin yaşanmasının verdiği hiçlik hissiyle yanıp tutuşuyorum. Kendi kendime ne yapacağımı bilmezken kendimi insanların dertleriyle ilgilenmeye çalışırken buluyorum. Kimi zamanda oturup düşünüyorum işte. Sigaramı yakıyorum, nedenleri sorgulamaya başlıyorum. Neden burdayım? Ne yapıyorum? Niçin yapıyorum? Neden üzülüyorum ben? Niye sürekli bunları düşünüyorum ve en önemlisi ben, ben olmak için ne yaptım?

Tüm bu sorgulama hali, psikolojik çöküntüler, ne yapacağını bilememe hali arasında sürekli gidip geliyorum. Bunları neden sorguladığım bile merak konusu ya o bile kafama takılıyor. Elimdeki bu sigaranın bana verdiği rahatlama hissini düşünüyorum. Nedendi acaba? Beni öldüren şeyin beni rahatlatması ve kendimi bulmama yardımcı olması. Yoksa yalnızca ben mi böyle düşünüyordum? Ben mi sigarama bu anlamı katmıştım? Olabilirdi.