Ve öyle bir zamanda gitti ki beni götürmemek için elinden geleni yaparmış gibi gitti en uzağımdayken daha da uzağa gitti sırf onun gitmesine engel olmayayım diye en uzağımdan en uzağına gitti sırf gelmeyeyim diye sessiz sessiz gitti.. Her zaman en sessiz kuyularda çırpınırdı oysa, en sessiz hayallerde çırpınırdı, ulaşılması, anlaşılması, güvenilmesi en zor insanlarla savaşırdı. Oysa insan kaç yaşına gelirse gelsin ne yaşarsa yaşasın ne sevmekten vazgeçebildi ne de güvenmekten.. Düştükçe ayağa kalkıp tekrar yere çakılıp tekrar ayağa kalkar ve her defasında bunu yaşardı.. Çünkü o minicik boyuyla dünyalar kadar büyük ve güzel kalbine, yüreğinin en güzel köşesine tek bir erkeği sığdırabilmişti ve yine çünkü o sadece dünyayı ondan ibaret sanmıştı.. Aşk'ı, Sevgi'yi tam anlamıyla yaşamış ve sonunda sonsuzluğa gitmişti ve yine sessizce gitmeyi kimsenin engel olmamasını istemişti.. Seven toprağın altındayken, sevilen başkasının kollarındaydı..