Çaresiz kaldın gönlüm,

Kimsesiz olduğun kadar,

Yalnız olduğun kadar,

İşte o kadar çaresiz kaldın.

Çaresiz kaldın sen,

Onsuz geçen günler kadar,

Onun sustuğu cümleler kadar,

İşte o kadar çaresiz kaldın.

Anlayamıyorum…

Dünden ne farklı bugün.

Gülerek geçmiyor bir günüm.

Dün benliğim varken,

Kuru bir gövdeyim bugün.

Çareler bile çaresizken,

Ben bir ışık ararım.

Yok mu bir çıkış?

İşte o kadar çaresiz kaldım.

Yalnız kalmak istemiyorum.

Bugün dünümü ararım.

Bir şiir fısıldar yalnızlık;

İşte o kadar çaresiz kaldım.

Kelimelerde mecal var mıdır?

Yoksa ruh mudur? Bunları söyleyen.

Susmak kelimesi feryad eder ya,

İşte o kadar çaresiz kaldım.

Seni istediğim gün gibi,

Bugün ben hakka sığındım.

Ve ben susarak ağlarım,

İşte o kadar çaresiz kaldım.

Sus artık gönül!

Sen hiç uslanmaz mısın?

Eceli yakın gör,

ECEL YAKINDIR ARTIK!!

İşte sen o kadar çaresiz kaldın...

KAZIM EMRE AĞRALI

00:00

Belki sondur bu...