İnsanların yaptığı bir çok hatadan hala ders almadığını görüyorum…

İçim acımıyor değil. Bazen geliyor ve diyorum ki:"İnsanlar benliklerini nasıl unutur?" Nasıl olur da bir insan kalbini kırmayı becerir ki .

Kırınca darma duman olan bir kalp ve aynı zamanda acı çeken bir benlik kalıyor ortada. Anlıyorum çünkü yasadım…

Kalp bir kere sever kelimesi nerden geliyor diye düşündüm hep ama buldum en sonunda.

Kırılan kalp bir daha sever mi ki sevdi diyelim hadi o kalp biri için attı ve parcalandı. Şimdi yeni bir kalp mi gerek yoksa yeni bir kişi mi gerek…

Aslında insan olmak o kadar kolay iken neden insanlar bunu tercih etmiyor..

Beyinlerinden yoksun mu yoksa kalben mi yoksun bilemiyorum. Çok nadir insanda her ikisinin de oldugunu gördüm

Bir insan ne kalben nede beynen yoksun olmaması gerek... Bunlar yoksa eger zaten insan kelimesi buharlaşıyor..

HATİCE USTAOĞLU