Canım annem şu an seni yazıyor olmak, senin o güzel kokunu hala yakınımdayken ve sen hala bana yakınken bir anlam taşıyor. Benim için ve benim gibi annesinin kokusunu yakınında hissedenler için...

Günümüzde hayatın insanoğlunu her geçen gün biraz daha benmerkezci bir yaşama doğru sürüklediği bir dönemde, bizi her türlü çileyi çekerek büyütmüş annelerimize hayattayken ona hak ettiği değeri verebiliyor muyuz? Bu arada günümüz kelimesini kullanmışken; hayatın bu kadar basitleştiği, insanın bu denli değersizleştiği, insan ilişkilerinin  çıkar ilişkilerine dayandığı bir dönemde.

Hiçbir masum ve tertemiz bir şekilde yaşama gözlerini açmış çocuk annesinin kokusundan mahrum kalmamalı. Bir çocuğu büyütmek kolay ama o çocuğu adam etmek gerçek bir annenin yüreğindeki sevgiyi gerektirir.

Hayatın bizi alıp götürdüğü anlık duygular, geçici zevklerden dolayı çoğumuz annelerimizi hayatın küçük bir bölümüne sığdırmış durumdayız. Oysa ki güzel annelerimizin tırnağını kazısak çocukluğumuza dair kirlerin nasır tutmuş olduğunu göreceğiz. Anne baktı mı gözü gibi bakar. Anne besledi mi boğazından kısarak besler. Anne giydirdi mi yırtılmış elbisesini yamayarak kendi çocuğuna yenisini giydirir.

Canım annem dedim ya senin kokun hala yanımdayken yaşadığım her bir güne binlerce kez şükürler olsun.

Yaratan Rabbim hiç bir çocuğu anne, hiç bir anneye evlat acısı yaşatmaması  dileğiyle.