Sen benim kardeşimsin!

Tandır ekmeğine salça sürüp boş arsaya koştuk seninle.

Misket oynadık seninle.

Aynı gömleği giydik, aynı ağaçta yırttık gömleği.

Geceleri tandıra ayak sokup aynı babadan masal dinledik seninle.

Nice güzeller gördük seninle, nice yâr lar, yarenler. 

Nicelerini de gördük ki yâr lıktan çıkmış yareler.

Sen benim kardeşimsin!

Beraber yaşadık, beraber yorulduk, aynı 

suyu içtik, aynı havayı soluduk.

Ey kardeşim aynı gök yüzü altında yaşıyoruz, nedir bu nefret, nedir bu kin, bu kini yapan kim?

Kardeşime, yidiğime "Bir gün savaş bitecek ve ben şiirime geri döneceğim" yazısını duvarlara yazdıracak kadar ne zalimlikler yaptılar?

Kardeş kardeşi vurmasın, kardeşin silahı kardeşe doğrulmasın.

zengin fakir, sen ben farkı olmasın.

Sen benim kardeşimsin!

gül biraz, sen gül ben diken olmaya razıyım.

gülmek varken surat asmak niye ey kardeşim?

güldürmek varken ağlatmak niye?

Ne denli bağlıyız senle, ne denli kardeşiz be!

Aynı anadan, aynı babadan değilsen de kardeşimsin. Sen benim kardeşimsin insanoğlu!

Aynı coğrafya dayız, bak; aynı savaşın içindeyiz.

Bunlar bir yana, aynı şiirleri okuyoruz, aynı türküleri söylüyoruz. 

Dünümüz aynıydı, bu günümüz aynı, yarınımız aynı olacak ey kardeşim.