Hatırlıyor musun? Bana şiir yaz demiştin,

oysa bilmiyor muydun ki şiir öyle isteyen kişiye yazılmaz.

Hiç doyasıya bakamadığım gözlerine mi şiir yazayım? 

hiç tutamadığım ellerine mi şiir yazayım?

oysa her zerrene yazmak istedim,

her zerreni sevmek geldi yüreğimden,

sevgini yüreğimden sökmeseydin eğer.

Sevmek nasıl bir duygu?

kime gösterilir?

acizim zaten bu konuda..

Seviyorum deyip, sevemediysem de hoş gör beni.

Bir insanın her zerresi sevilir mi?

her şeyde o olur mu?

aynaya her baktığında kendini değil de onu nasıl görebiliyor bir insan?

Çay istediğimde açık isterim hep, karşıdan seni görebileyim diye.

Her şeyde seni istiyor bu yangın yeri yüreğim,

her şiirin bütün mısralarında,

her türkünün en güzel nakaratında,

en ücra sokağın aşk kokan köşesinde,

bir bebeğin gözlerinde,

bir memleket sevdasında,

bir anne şefkatinde.

Yaşamın her zerresinde seni istiyor bu yüreğim,

artık bir menekşe kokusunda değil de, papatyanın yapraklarında aramak seni.

Sevmek seni, en derin, en güzel.

Haykırmak sana sevgiyi,

gözlerine şiir yazmak,

hepsi bu...