Seni seviyorum çünkü sevgin bir aynaya dönüştürdü beni.Bakanlar kendilerini değil,sadece seni görüyorlar o aynada.Sen de hep kendini görüyorsun,seni içimde nasıl büyüttüğümü, sevdama nasıl sarıldığımı anlıyorsun.Beni yaşadığım zamanın çok ötelerine götürüyorsun.Bir gün taş devrine gidiyoruz bir gün saltanat sürüyoruz aşkın ülkesinde.Zaman seninleyken anlamını yitiriyor, ne güzel....Kendi sevgimi bir tek seninkiyle karşılaştırabiliyorum."Kimse benim kadar sevemez."diye düşünüyorum.Sevgimin büyüklüğü beni de şaşırtıyor,kendi sevgime hayranlık duyuyorum.

       İlham kaynağımsın,iç çekmelerimin nedenisin,her ortamda sohbetimin konususun.Bulmacamsın çözmek için, yap-bozsun tamamlamak için.Senin hiç düşmanın yoktur;sana kim düşman olabilir ki...Olanlarda da akıl yoktur zaten...Her sabah kalktığımda bir günü daha seninle geçirecek olmanın mutluluğunu yaşatıryorsun bana.

       Ben her güne seninle başlıyorum,seninle bitiriyorum.Seninle her gün hayatı yeniden keşfediyorum.Bana hergün keşfedilecek bir şey sunuyorsun mutlaka.Soluksuz keşif maceralarının yorulmaz keşfi oluyorum.Beni dünyanın en mutlu insanı yapıyorsun.Mutluluğa yeniden ad versem,senin isminle anarım.En güzel zamanlarımın sahibisin sen.Seninle geçirdiğim kısacık anlar bile unutulmaz oluyor.Bitmesini istiyorum bazen "Ya yoksan? Hiç olmamışsan benim! " diye.İşte o zaman akmaz olur dakikalar, bir işkenceye dönüşür zamana katlanmak.Geçmek bilmez günler.