İnsanlar birbirlerine hayatın her döneminde hep bir haksızlık peşindedir.Aslında herkesin adalet anlayışı kendinedir.Hal böyle olunca ister istemez herkes kendini yargıç, hakim,savcı zannediyor.Bizler başkalarının suçunu yargılama kapasitesinde yargıç değiliz insanız hatta ahiret inancına sahip hepimiz müslümanız demi?O zaman yargıçlığı bırakalım ahiretini düşünen avukat olsun her olumsuzlukta olur arasın.Böyle yapıncada saf yerine konuluyor hatta saf bu saf diye dalga geçiliyorsunuz olsun varsın bizler saf olalım bu dünyada onlar öbür taraftaki hallerini görselerdi vallahi kendilerinin saf olduklarını bilirlerdi.Benim zoruma giden de işte bu kendini bilmezlerin kanun yazarım kitap yazarım lafını hayatlarına idrak ettirmeleridir.Kadına şiddet neden artıyor sizce?Asarım keserim diyen inanç eksikliği toplumumuzun her yerinde.

İnsanlarımız çok bencil her alanda sadece kendilerini ve çıkarlarını düşünen insanlarla dolu etrafımız.Bakıyorum da böyle insanların toplumumuzdaki yeri gitgide artıyor.Ben kaldıramıyor hatta çıldırıcak noktaya geldim çünkü insanın sürekli her alanda haksızlık görmesi veya tanık olması diyeyim size baya bi zoruma gidiyor.Çocukluğumdan bu yana yaşadıklarım ya da tanık olduklarım sessiz kalamasamda,bağırsamda, kendimi de paralasam fayda etmemesi ne anlama geliyor bilir misiniz?Ya da böyle bir durumda bu insanın haksızlık ve adaletsizliğe susmaya ne kadar meyilli bir durumda olduğunu görebiliyor musunuz?Hayat insanlara hep bir fırsat vermiştir aslında ama bizler kullanmasını bilemiyoruz ya da göremiyoruz.Bende onlardan biriyim.Önüme çıkan en güzel fırsatları bile göremeyip kaçıranlardanım anlıcanız.Kaybetmeye mahkum sanıyor insan kendini.Bence yılmak yok mücadeleye devam.İnsan kedini, kendi kendine motive etmesini bilmeli.Gümbür gümbür geliyorum hazır olun demeli diyebilmeli.Çünkü hayat herşeye rağmen devam ediyor...