"Aşık edersen kağıdı, kaleme" derdi

Hiç bitmezmiş..

Ne zaman yansa kalem, kağıda koşarmış

Zannedermiş ki yangını sönecek

Geçecek bu kavuran, hiç bitmeyen, yandıkça tazelenen...

Şairler..

Ne yangınlardan savulurda kendini 

Bir kağıda yanar şairler..

Bin yazar, 

Yazar sevdiğini, 

Yalnız bir mısra döker kağıda kalemin gözyaşını.

Gelecek sonlar 

bitecek masallar da yazsa şair;

Bitecek olan sınırlardır,

bitecek olan gözyaşıdır.

Ufkunda solmaz renkler,

Bilmeden geçtiği sokakta, köşeye oturup

talihine bakmadıkça..

Biz şairler

Tek dize, tek satırın peşinde koşan

biz kaleme aşık olan kağıdın figüranlarıyız.