Bir kadına en çok şiir yakışırdı

Önce ışıltısı yansırdı gözbebeğine şiirin

Yüreğine akardı derinden ve sessizce

Dilinden mürekkebine damlardı sızısı

Kaleminin ucunda şiir, sızım sızım sızlardı

Bir kadına en çok şiir yakışırdı.

Ruhunu şiire teslim etmişse bir kadın

Anlamazdı öyle süsten püsten

Harflerden kulaklarına küpe yapardı

Parmaklarına kafiyelisinden yüzükler

Aynalarda, saklanmış  hecelerini arardı

Pencereden sadece ufka bakardı

Ufuklarda yitirdiği kendini arardı

Severdi , sevdiğini şiire bulardı

Aşkı, ölümü ve varlığı

En çok şiire meftun bir kadın yaşardı

Bir kadına en çok şiir yakışırdı

Bir şiire en çok bir kadın!