İSTANBUL 

Aylardan Haziran'dı,şehirlerden İstanbul...       Buğusu tüterdi akşamın, sokaklar yoksul.

Heybemde zamanın ilerleyen korkusu,        Ve yorgun gövdemde yalnızlığın tortusu...  

Hep  geç kalınmışlık hissi içimde kalan,     Bütün güzellikleriyle yine ahire kalan...

Solgun yüzünde akşamın ne varsa,             Tek kalan bu nihayet, bana kalan da...

İstanbul...Güzelliğin eşsiz bir sihir,                   Tarife ne söz, ne de lisan yetişir.

İstanbul...Şairler adını en güzele verirdi,           İstanbul'um deyince başka söz gerekmezdi.

Fark etmez bu şehirde, hazan, haziran,       Hep aynı sevdayı solur burada insan.