Her güneş batışında bir parçan eksilir
Kaybolursun karanlığın kollarında sessizce
Kendini gecenin gizemine bırakırsın...
Koşarsın eksilen parçanın ardından geçmişe
Silikleşmeye başlamış görüntüler gelir aklına
Sanki hafızanın bir köşesinde
Uyuyakalmış anıların irkilerek uyanması gibi
Canlandırmaya çalışırsın bu anıları karanlıkta
Renklendirirsin bir bir,
Mutlu olursun bir an, huzur bulursun
Karanlığın içinde karınca misali uğraşırsın
Küçük ayrıntıların gerçek mutluluğuna ulaşmak için
Çırpınırsın kaçanları yakalamak adına
Alabildiğine koşarsın karanlık bahçede
Renkleri yakalamak için...
Bir yağmur yağar ardından
Bütün renkler birbirine girer
Tekrar silinir anıların renkleri soluklaşır
Sulu boyanın bir anda dağıldığı gibi
Dağılır her şey.
Sonra gece biter, güneş doğar
Ve bir gökkuşağı çıkar yağmurun ardından
Yedi rengin her biri hızlıca
Anılarda silikleşen ait olduğu yerlere koşar
Kurtarmak ister her birini
Gecenin ve yağmurun elinden...
Nur ŞEHADET
Bu yazıya 0 yorum yapıldı.
Hey Sen! Hadi yorum yap...
Cevap yazdığın kullanıcı: Fatih Emre