Gülümsemeler kırık dökük…
Kanatır ruhu keskin suskunluklar.
Bıraksa kendini öyle donup kalacak,
Donukluğundan yıldızlar,
Parıldamaya utanacak.
Güneş sinecek en kuytu yere,
Ay hilalden öte yol alamayacak.
Bir bulut eşlik edecek yalnız,
Rüzgarın önü sıra sinesinse damlalar.
Bir sağa bir sola savrulacak,
Kimsenin ruhu duymayacak.