İstanbul benim doğum günüm, en küçük yaşım.Ben doğduğumda, beni annemle beraber kucağına alan şehir.İstanbul;benim 3 günlükken anneanneme bırakılışım. İstanbul benim 3 yaşım.Anneme kavuştugum.İstanbul 7 yaşındayken,okula ilk başlayışım .O heyecanım, okuma yazmayı ilk öğrenişim .İstanbul,benim liseye ilk hazırlanışım.Üniversiteye başka şehre gittiğimde, aklımın kaldığı şehrim.

 Bir an önce kavuşmak istediğim.Koşarak beni ağırlayan yerim.İstanbul, benim 18 yaşım.Hayata ilk atılışım. İstanbul benim 18 yaşım.Ama kiminin 30 yaşı kiminin 60.İlk terkedilişlerimiz,ilk aşık oluşlarımız,ilk saf ve masum yalanlarımızı söylediğimiz.İlk kaçamakları yaptığımız.Olmasını istediğimiz dileklerimizi sıraladığımız şehir.İstanbul benim ilk sarhoşluğum.Çünkü Kız Kulesine bakmak kadar sarhoş eden bir şey olamazdı.En sevdiğim şairlerin,en sevdigim şiirleri; istanbul.Şarkı sözündeki gibi

"İSTANBUL BENİ HAPSETMİŞ"

Hapis olmaksa İstanbul,en güzel hapislerden birisi benim için.

İsmini dilimden düşürdüğümde, yere düşeceğimi düşündüğüm şehir.

İçimdeki sızınında, mutluluğunda sahibi bu şehir.Hayattaki en büyük yaşam mücadelesinin olduğu, en çok sanayinin geliştiği, en çok nüfusun büyük olduğu şehir.Başkentlikle taçlanmış bir zamanlar.Ve şimdide bir başkent kadar değerli şehir.En güzel dost, en vefalı sevgili benim için İstanbul.