Tarihi olmayan bir gün, belirsiz bir saat..

Dakikalar sonra bedenine kazınacak ve sahip olduğu paçavra hayatının yönünü değiiştirecek olan önemli karar, tüm bedeninin titremesini sağlıyordu. Alacağı karar tüm düşüncelerinin üstüne küflü bir çarşaf örtmüştü ve bu yüzden o kokulu zihni sadece karara odaklanmış bir durumdaydı. 

Günlerdir belirsiz her anda aklına gelen bu kara o kadar yorucu bir şeydi ki, onu her seferinde görmemezlikten gelerek kenara ittiriyordu, ancak dakikalar önce gördüğü kabus yüzünden  uyanmıştı ve savunmasız anını kollayan karar, kalkanların indiği o an sokuluvermişti gizliden zihnine.

 Doğrusu alacağı bu karar yaşadığı bakımsız yeri, çevresindeki değersiz insanları, zihninde sahip olduğu cinayetleri, paçavra bedenini, ölü ruhunu...her şekilde yaşadığı süre boyunca sahip olduğu her şeyi değiştirecek bir şeydi ve O, bu yüzden kararı sürekli erteleyip durmuştu. 

Zihninde ölü düşüncelerinin yer aldığı bir çöplük vardı ve hiç şüphesiz yaydığı o ağır koku başına ağrılık yüklüyordu. Her gün, her saat, her dakika, her saniye...oraya, çöplüğüne yeni kelimeler dökülürken aynı anda da onları uzaktan izleyenler tarafına yeni doğmuş, taze kelimeler ekleniyordu. Anck ne yazık ki alacağı bu karar ne çöplüğüne atılmış kelimeleriyle ne de taptaze kelimeleriyle oluşturaulabilecek bir şey değildi.

Düşünemek hiç şüphesiz zihnini yoruyordu. Aslına bakılırsa ortada yorulacak bir şeyin olduğu söylenemezdi. Zihnini sadece bir konu hakkında meşgul ediyordu ancak  bu şey çok fazla ağırdı. 

Alacağı karar her kelimede ağırlığını acımasızca zihnine yüklerken çıkacak olan sonuçlar tek tek rengi belli olmayan gözlerinin önüne serildi. Çünkü kararı artık tam olarak netleşmişti.

Hayatı kısaydı adamın, ruhu dört duvar arasında kalmıştı, zihninde temizlenmesi zor olan bir çöplük yer ediniyordu. Adam, zordu, şüphesiz.

....

 i s r a  b o z