Gecenin tüm kötülükleri örttüğünü hepimiz farkındayızdır.Ya içimizdekilerini de örttüğü düşünülebilir mi?Aksine o gecenin karanlığından istifade ortaya çıkarılan o buruk kırılgınlıklarımızı ne vakit aydınlığa çıkarırız bilinmez.Ama,elbet ferahlığı getirecek olan da bilir vaktini.İmtihan diyoruz değil mi?Peki bunun gerçekten farkında mıyız yani sabretmeyi biliyor muyuz mesela?Yoksa herhangi bir cümlenin arasına sıkıştırılmış bir kayboluş mu?

Yoksa farkında olamadığımız sadece lafta olan bir sabredişimi taşıyoruz içimizde.Orası bilinmez.Ama kenara şöyle bir çekilip düşünmemiz gerekiyor.

Kırılıyoruz her an..Hesaba katmadığımız hayal kırıklıklarını çekiyoruzdur belki de.Sonunu görebildiğin şeylerden uzaklaşmak da öyle pek kolay değil.Bunu yapan biriyim ee nede olsa tecrübelerimin getirisi bunlar.Tecrübeyi uygulamak da ayrı bir tecrübe.Ha mutlu musunuz? Hayır.Güçlü duruşunuz sizi yoruyor.Acı mı? Fazlasıyla..

Gece hep benim dostum olmuştur.Gündüzleri çikolatayla kandırılmış çocuk gibi olursunuz genelde.Ama gece öylemi? Çikolatasını alamayan bir çocuğun hırçın bakışı gibi gündüz boyu yaptıklarınızı şöyle tekrar bir gözden geçirirsiniz.Sonuç mu? Yine devam.. 

Her an hata yapmakla geçiyor ömrümüz.. Yeni tecrübeleri uygulamaya geçmek de yaşamak oluyor.Bu yüzdendir ki yaşamak yeni şeyleri anlamak bazen de acıları tazelemek..Zaman giderek yoruyor bizi.

Yaşıyorsak şayet ,aldığınız nefesi kalbinimizde hissediyorsak,hala bir umut var demektir.Gecenin gündüz oluşu gibi..İçimizdeki karanlıkların aydınlığa çıkışını beklemek bunlar hayatın içindeki oluşlarından bize çıkarılmış olan ders niteliğindeki bir kudret bir umut bir bekleyiş...

Gündüzü hayatımıza göre benzetme yapmayı açarsak eğer;bunlardan biri,gündüzde aniden çıkan bir fırtına..Bu fırtına her şeyi alt üst edebilir ne kadar aydınlık içerisinde bulunduğunuzu farketsenizde.Bu da bizim söylemimizdeki 'Hayal kırıklıklarımız..Şimdi daha iyi anlıyorsunuz değil mi?O halde aydınlık zannettiğmiz o gündüz,o güneş bazen birden kayboluveriyor..Sonuç mu? Her sey değişiyor hayatta.Umutsuzluğun tam ortasındaki o güneş hayatınızı değiştirebildiği gibi uçurtma olduğumuz her birimizi fırtına, bizi yerle bir edebiliyor..

Gece nin kıymetini daha iyi anlamanız için,şöyle demek istiyorum.Yıldızlar..Bir umudu temsil ediyor bana göre.İçimizdeki acıları net olarak anlamamızı yada gündüzde tedbirli davranmayı anlatıyor aslında bize.Unutma diyor her bir yıldız..Gecedeki aydınlığı unutmadığın gibi aydınlıktaki geceyi farkedemeyebilirsin demek istiyor.O yüzden severim geceyi daha doğrusu yıldızları..Unutmayın onları.Bir düşünsene? Ya göremezsen yıldızları?Ya umudun kalmamışsa?