Geveze zihnimin dilinden bir kurtulabilsem,

Ah bi bilseniz neler çekiyorum kendimden;

Ne tuhaf ki bıkmak bilmedi söylenmekten.

Lakin bir çıkabilsem zihnimin balkonuna,

Arınırım belki mana yüklü söyleminden.

Tüh! unutmuşum bedenimi hükmedişinden,

Öyleyse razıyım ben esaretimden.