(23 Mayıs 2016)

SEVGİLİ KARANLIK ÇOCUKLUĞUM

Sevgili karanlık çocukluğum,

İzliyorsun beni

Eğrilen zamanın boşluğunda

Devreden sayıların sonsuzluğunda...

Kelimelerim bir süre sonra tükense de

Cümlelerim kanunlara boyun eğse de

Yalnızlığım benimle evlense de

Her şey daha da var oluyor yokluğunda...

Söyle!

Sevgili karanlık çocukluğum,

Aşkların nefessiz arzuları

Bedenlerin şehvetsiz dokunmaları

Neden böyle?

Söyle!

Neden hırpalanmışlık bu kadar sade

Nedendir bu kaderimizdeki cilve?

Söyle!

Sevgili karanlık çocukluğum,

Yazdığım bütün şiirler

Neden bu kadar harabe?