"Bir zamanlar, eskiden olsaydı, keşke" gibi sözcüklerin dilimizden döküldüğü zamanlar illa ki olmuştur. İşte böyle zamanlarda hissedersiniz kaybettiğiniz ya da vazgeçtiğiniz kişilerin yokluğunu. Bir insanın kıymeti ya gideceğini belli ettiğinde ya da gittiğinde anlaşılır. 

Kıymet nedir peki? 

Hep bir şey kaybetmek mi gerekir anlamak için değerini? Vazgeçmek gerekir bazen ne yazık ki. Değerini bilmeyen seni sevdiğini hissettirmeyen birisiyle mutlu olamazsın ki zaten. Vazgeçmek lazım işte sırf bu yüzden. Hemde öyle bir vazgeçeceksin ki ondan vicdanına tekme atacaksın gerekirse. Ne zaman ki aklına sen düşeceksin gidişini hatırlayacak ve ben ne yaptım diyecek. Üzülme sakın ondan vazgeçtiğin için. Giderken büyük gitmeli insan. Sen öyle bir gitmelisin ki vicdanın rahat olabilmeli. Onun için her şeyi yapan, çabalayan,verdiğin değerin karşılığını görmediysen zaten o seni sevmiyordur. Seni sevmeyen ve istemediğini dile getirmeyen biri için onun yanında kalıp daha fazla mutsuz olmanın anlamı yok değil mi? Bence de bende öyle düşünmüştüm. Seni mutsuz eden insanların hayatında yeri olmamalı. Sen kendi kıymetini bilseydin seni üzen insanları hayatında tutmazdın zaten. Uzak dur onlardan çünkü seni bir kere üzen yine üzecektir, seni bir kere kıran yine kıracaktır,seni bir kere ağlatan yine ağlatacak,seni bir kere aldatan yine aldatacaktır. İnsanların kişiliğinde vardır çünkü bu. Bilerek isteyerek yapmazlar bazı şeyleri onlar çünkü kişilikleri sadece ben mutlu olayım nasıl olursa olsun diye çalışır. Umursamaz,gamsız,bencil insanlardır onlar. İyi özellikleri bu üçünü bastırmaya yetmez. Çünkü umursamaz insan kırdığı kalbi ne onarır ne de o kalbi düşünüp sevgisi için çabalar. Gönül almasını bilmeyenle bir ömür geçmez ki bırak gitsin bırak gelsin neden hala üzülüyosun? Kırılan kalbin biliyorum , onu unutmaya korkuyorsun, onsuz eksik hissediyorsun... Ama sana bunun garantisini verebilirim. Yemin ediyorum ki hepsi geçecek. Kanayan yaralarına tuz basmanın alemi yok. Yırt at anıları yok et kafanda. Yokmuş gibi o hiç olmamış gibi yapmaya çalış. Dünyanın en zor şeyini yapman gerekecek,sineye çek her şeyi işte. Yoksa mutlu olabileceğın günleri mahfetmekten başka bir şey yapmazsın. Kanayan yaraların iyileşecek güçlü olmak zorundasın. Gerçekten geçecek. Sen nelerin üstesinden geldin! Geçmek zorunda anlasana. Bunları yazarken kendi kalbime sesleniyorum bir yandan da. Benimde kanayan bir kalbim var ve geçiyor. Bana bu satırları yazdıran duygu kırık kalbimden ibaret. Geçtiği gün diyeceksin ki neden üzüldüysem halbuki hiçbir değeri olmayan kişi aslında oymuş. Basit kişiliklere meze olmamış kalbin. Helal olsun sana, başın dik olsun yol arkadaşım. 

İşte kıymetin ne olduğunu sormuştum ya kıymet basit kişiliklerin asla anlayamayacağı bir nimet. O yüzden yanında olanlara değer ver olmayan gitsin boşver. Hayat değerini bilmeyenlere ayırabileceğin kadar uzun değil.