Ey Yar! Pervaz edeydim o ak gölgende,
Bir haz bulaydım da pak dimanda.
Huzur bulaydım gül nidanda.
Heyhat! ki ben bu hicranda,
Varamadım eremedim vasfına senin.

Sen rahmetsin alemlere,
Ben dâmeninde yanan şule.
Ümmetimdir dersen bir kerre,
Azat olur ayagı pırangalı boynu tasmalı bu köle.

Sen şefaati kabul olunan,
Adına nurlar dokunan.
İsmi Muhammed diye okunan,
Alemlere rahmet ne olur şefaat et.

Ben kıtmirim dahi diyemem,
Zira ona dahi erişemem.
Tek tesellim ümmetinden zuhur etmem.
Sen ümmetinden kabul et alemlere rahmet,
Ne olur şefaat et...
                                                       La-şey