Çocukluk,ergenlik,gençlik yıllarımız derken takip eden yıllar sonunda o koskoca maratonda şimdi yolun ortalarını da bir hayli katetmişiz..

Ne çabuk ta geçmiş aslında zaman,hiç bir şey aslında istediğimiz gibi de gitmemiş.Öyle alelade yaşamışız o koskoca yılları..

Basit,çok basit bir yaşam bizleri oyalamış ta oyalamış.Öyle ki bir çok şeyde de gözümüz kalmış ve bu günlere gelebilmişiz çok şükür.Çok şükür diyorum çünkü,başka kelam edipte isyan etmiş olmayayım yaratana.Her şeyden önce bize yazılmış olan kaderi yaşamışız en nihayetinde.Varlık,yokluk gibi bütün argümanları aslında yaşamışız dönem dönem.Bütün bu argümanlar içinde sürdürülmüş bir yaşam mücadelesi ve işte,en nihayetinde şuana kadar gelmişiz çok şükür..

Bu sıradan süren yaşantımız içinde bir şeyin hiç farkına varamamışız,yaşlandığımızın...

Çünkü her gün kalkmışız sabah erkenden geçmişiz aynanın karşısına bir çırpıda süslenmişiz,püslenmişiz,elimizi yüzümüzü yıkamışız,traşımızı olmuşuz ya bismillah deyip çıkmışız dışarıya..

Her gün yaşam çizgimize bir yenisi eklenmiş.Aslında her gün bir kırışıklık daha eklemişiz vücudumuza ama nafile bir türlü anlayamamışız bunu..Her gün aynanın karşısındaki çoğu da fark edemediğimiz çizgilerimiz göre göre sıradanlaşmış.Dışarıda karşılaştığımız insanlarda aynı olunca onlarında fark etme imkanı olmadığını da göz önüne alırsak ne yazık ki sessiz sedasız anlayamadan yaşlanmışız...

Öyle ki yaşlandığımızı ancak çok uzun yıllar boyunca hiç karşılaşma fırsatı yakalayamadığınız bir arkadaş veya yakınımızın bizi tesadüfen yıllar sonra görerek belkide tanımakta dahi güçlük çekmesinden anlayabiliriz..

Yaşlanıyoruz evet yıllar yılları kovalayıp giderken,aynı yürüdüğünüz yol bize çok daha çekilmez geliyor ve dahi merdiven çıkarken sırtımızda ağırlığımızın iki katınız kadar yük taşıdığımızı sanıyorsak geçmiş olsun evet yaşlanıyoruz....

Yaşlanıyormuyuz ne? Hayır olamaz! Gönlüm hala onsekizlik bir delikanlı edasında.Yaşlanmış olamam desek de,geçmiş olsun evet yaşlanıyoruz..Her gün yaşantımız içerisinde sırası gelen akraba ve dostlarımızın;amca,hala,teyze veya yakın akrabalarımızdan her hangi birilerinin yada bir komşumuzun aramızdan çekildiğini görmüyormuyuz o halde!!....

Hele ki sokakta giderken karşılaştığın çocukların birinin size,amca topu atarmısın? Demesine hiç mi şahit olmadınız..