Neden olaylara bu kadar düz -deyim yerindeyse at gözlükleriyle- bakmayı yeğleriz? Kıyısında köşesinde olayı farklı anlamlara çekecek şeyleri göz ardı ederiz? Böylesi mi kolayımıza gelir?

"Görünene göre karar verenler, ne kadar az şey gördüklerini bilmeyenlerdir." diyor Robert Southey. Ne görüyoruz? Daha doğrusu neyi ne kadar görebiliyoruz?

İş hayatında sürekli insiyatif alanlar bunu aptal oldukları için değil, sorumluluk kavramının ne demek olduğunu bildiklerinde yaparlar. Hesap geldiğinde hesabı ödeyen bir arkadaş zorunlu hissettiği için değil, dostlarına paradan daha çok değer verdiği için yapar. Tartışma sonrasında özür dileyen kişi bunu suçlu olduğundan değil de karşısındakine önem verdiğinden yapar. Size sürekli mesaj atan biri yapacak başka bir şeyi olmadığından değil, sizi düşündüğünden yapar belki de. 

Bu nedenle olaylara yüzeysel değil de daha geniş çaplı bakabilmeliyiz diye düşünüyorum. Zira "at gözlükleri"yle bir yere varılabileceğinden pek emin değilim.