Merhaba Gülüşünden öptüğüm..

Bu sana yazamadığım kaçıncı mektup, bilmiyorum. 

Bu tükenen kaçıncı kalem, bilmiyorum. 

Bu umutla kurduğum kaçıncı hayal, bilmiyorum. 

Silindi, kırıldı, yıkıldı hepsi!

Hiç biri bekleyemedi seni ben gibi.

Bakamadı gözlerine,

Tutamadı ellerini, 

Okşayamadı saçlarını ben gibi.

Sen gittiğinden bu yana kaç sigara idam ettim dudaklarımda, bilmiyorum.

Yada, kaç yastık boğuldu gözyaşımda, hatırlamıyorum.

Başa sardığım her şarkıda biraz daha eksiliyorum kendimden.

Oysa ne çok severdin dizlerine uzanmamı,

Saçlarımla oynamayı.

Avuç içinden öpüp, saçlarını koklamamı.

Sanki bir senaryodan ibaretti herşey.

Gülüşümü alıp,

Mutluluğumu çalıp, 

Finalde yapayalnız, boktan bir çukura bırakıp gitmişsin gibi.

Oysa annem gibi severdim seni,

Kokunu ciğerlerimde saklarcasına.

Neyse,

Bunları konuşmanın bir anlamı yok artık.

Herşey yerinde güzel.

Senin yanımda olman gibi. 

Sen benimle güzelsin, gülme başkasına...