Ahmet orda mısın? 

  Heryerde seni aradım:

  Kütüphanedesin sandım,

  en sevdiğim şiir kitabımı çıkardım raftan.

  Kitap ayracımın olduğu sayfada da yoksun.

   Çok korktum başka kitaplarda kayboldun diye.

   Halbuki ben seni Nazım Hikmet dizelerine saklamıştım.

  Mutfağımın radyosunu açtım,

  Fasıllarda aradım, yoksun.

  Balkondaki sardunyaların yapraklarına baktım.

  Nafile..

  Benim aşkım sırra kadem basmış.

  Ahmet orda mısın?

  Sokakta gitar çalan gençlere sordum seni.

 " Bizim repertuarımızda Ahmet yok" dediler.  

   Halbuki ben her notaya seni basmıştım.

   Sahile indim sıcacık kumlarda aradım seni.

   Deniz kabuklarını didik didik ettim.

   Sen yoksun anladım.

  Martılara sordum seni,

  Dalgalar götürdüyse sevmem derya denizi,

 Küstüm martılara, kuşlar söylemiyor yerini.

  Ahmet orda mısın?

  Yastığımda aradım, yorganları açtım.

  Yine yoksun yine yoksun.

  Halbuki en rahat pamuk döşeklere yatırmıştım seni.

  Bildiğin bir yer daha var:

  Ahmet orda mısın?

  Eğer ordaysan alayım seni.

  Orası uçsuz bucaksız, karanlık...

  Yalnız kalma oralarda.

  Ufuk çizgisinin bitişinde olsan,

  Gökkuşağının bittiği yerde mesela...

  Fizanda olsan hatta toprakta,

  Senin yanındır Ayten'inin yeri.