öncelikle merhaba burdaki ilk yazım; bugün yazdığım yazıyla ilgili olucak.Başlığa bakıldığında aslında insanın aklına bir sürü soru, düşünce gelebiliyor lakin basit bir cevabı var benim tabirimle soluyan asırlar 'ağaçlar'.Genelde canım sıkıldığında penceremin tam karşısındaki ağaca bakmak içimi rahatlatır ,ya da onunla konuşurum içten içe,delirmedim tabiki,bu da içime su serpiyor.kendi sıkıntımdan uzaklaşıp ağaçla ilgili binbir soru aklımda yer eder.mesela ağaç olmak nasıldır?Ya da her mevsim değişmek aslında ağaçların döngüsü de insan yaşamına bizzat örnek.Baharla birlikte yeniden doğması muazzam herhalde bu gücü de köklerinden alıyor.eğer başka br hayatım daha olsaydı ağaç olmak isterdim fazla iddalı gelebilir ama ağaçların bende babacan bir yeri vardır hele altında çocuklar top koşturuyorsa ya da biri onun yapraklarıyla serinliyorsa tabi her ağacımız bu kadar endamlı değil ama her ağaç aslında bizim hayatımız da birer tanık.şuan yazdığım yazının devamını getiremedim genellikle sonlarla ilgili sıkıntım vardır bu yazının böyle bitmesini de içimdeki küçük heyecana bağlamak istiyorum umarım yazım birilerine ulaşır ve mutlu eder:)